NEWS-ANNOUNCEMENTS

Το Μονομελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, με την υπ’ αριθ. 1289/2025 απόφασή του, έκανε δεκτή την έφεση της εντολέως μας και αναγνώρισε την εις ολόκληρον αδικοπρακτική ευθύνη της αντιδίκου ανώνυμης εταιρίας και των μελών του Δ.Σ. της, για την υπαίτια παράβαση της γενικής υποχρέωσης πρόνοιας και ασφάλειας στις συναλλαγές και ειδικότερα λόγω της παράβασης των συμβατικών υποχρεώσεων που γεννώνται από τη σύμβαση παρακαταθήκης.

Ειδικότερα, η πελάτισσά μας είχε αγοράσει από την εναγόμενη εταιρία προϊόντα αξίας 217.531,40 €, συνάπτοντας παράλληλα και σύμβαση παρακαταθήκης μαζί της, για τη φύλαξή τους. Παρά την πλήρη εξόφληση του τιμήματος και τη λήξη της σύμβασης παρακταθήκης, η εναγόμενη παρέδωσε μόνο μέρος της ποσότητας και αρνήθηκε να αποδώσει τα υπόλοιπα προϊόντα, λόγω καταστροφής τους. Η ζημία της εντολέως μας ανήλθε συνολικά σε 239.166,71 € (θετική και αποθετική).

Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε την κύρια βάση της αγωγής μας (αδικοπραξία, ΑΚ 914, 288, 281) ως αόριστη, δεχόμενο μόνο την επικουρική βάση (ενδοσυμβατική ευθύνη της ΑΕ από παρακαταθήκη, ΑΚ 361, 822 επ., 873, 340, 346).

Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο δέχθηκε ότι:

Στην υπόθεση αυτήν, την οποία χειρίστηκε η εταιρία μας, οι πελάτισσές μας διατηρούσαν απαίτηση από ανεξόφλητα μισθώματα κατά ετερόρρυθμης εταιρίας (ΕΕ). Δυνάμει διαταγής πληρωμής που εξέδωσαν εναντίον της ενέγραψαν προσημείωση υποθήκης στην κύρια κατοικία του ομορρύθμου εταίρου της ΕΕ, η οποία ήταν και το μοναδικό εμφανές περιουσιακό του στοιχείο και επέσπευσαν πλειστηριασμό σε αυτήν.
Στη συνέχεια, ο ομόρρυθμος εταίρος – οφειλέτης τους υπέβαλε αίτηση κατ’ άρθρ. 72 του ν. 4605/2019 και κρίθηκε επιλέξιμος, οπότε ανεστάλη ο πλειστηριασμός στην κατοικία του. Αρκετό καιρό αργότερα, ο οφειλέτης μετέγραψε τη σύμβαση ρύθμισης του άρθρου 74 του ν. 4605/2019 στο κτηματολογικό φύλλο του επίμαχου ακινήτου, με αποτέλεσμα να ενεργοποιηθεί η οριστική προστασία της κύριας κατοικίας του κατ’ άρθρ. 79 του ιδίου νόμου και να ανασταλεί ο πλειστηριασμός που οι αιτούσες είχαν εντωμεταξύ επισπεύσει στο επίμαχο ακίνητο.

Στην υπόθεση αυτή, την οποία χειρίστηκε η εταιρία μας, ο πελάτης μας, ο οποίος είχε οφειλές συνολικού ποσού 19.498.754,80 ευρώ, μηδενικά εισοδήματα και περιουσιακά στοιχεία που συνίσταντο στο 50% της κυριότητας ενός μεταχειρισμένου αυτοκινήτου αξίας 1.500 ευρώ, είχε κηρυχθεί σε πτώχευση με απόφαση του δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2022. Μετά το πέρας τριών ετών από την ημερομηνία κήρυξης της πτώχευσης, υπέβαλε αίτηση ενώπιον του Εισηγητή των Πτωχεύσεων, προκειμένου να διαπιστωθεί η επέλευση της απαλλαγής του από τις οφειλές του κατ’ άρθρ. 192 παρ. 1 και 4 του ν. 4738/2020.

Στην υπόθεση αυτή που χειρίστηκε η εταιρία μας, το Δικαστήριο ασχολήθηκε με τη διεκδίκηση οικονομικών απαιτήσεων από εταίρο ετερόρρυθμης εταιρίας, η οποία τελούσε σε καθεστώς εκκαθάρισης.

Στην υπόθεση αυτή, την οποία χειρίστηκε το γραφείο μας, το Δικαστήριο κλήθηκε να εξετάσει υπόθεση που αφορούσε στην είσοδο και παραμονή πρώην εταίρων στις επαγγελματικές εγκαταστάσεις ετερόρρυθμης εταιρίας, από την οποία είχαν αποκλειστεί με προηγούμενη δικαστική απόφαση.

Στην υπόθεση αυτή, την οποία χειρίστηκε η εταιρία μας, το δικαστήριο απέρριψε στο σύνολό της αγωγή πρώην εταίρου ομόρρυθμης εταιρίας, με την οποία ζητούσε την καταβολή της αξίας της εταιρικής της συμμετοχής, μετά την αποχώρησή της από την εταιρία.

Στην υπόθεση αυτή, την οποία χειρίστηκε η εταιρία μας σε συνεργασία με τον συνάδελφο Αυγερινό Αβραμίκο, το δικαστήριο αντιμετώπισε την ιδιαίτερη περίπτωση των έργων γκράφιτι (graffiti), ως εικαστικό υποείδος της λεγόμενης τέχνης δρόμου (street art) και ειδικότερα την προστασία τους από τις διατάξεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας, εκφέροντας κρίσεις επί ενός ζητήματος που σπανίως έχει απασχολήσει την ελληνική νομολογία. 

Ειδικότερα, οι αιτούντες τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων, είχαν φιλοτεχνήσει τοιχογραφίες επί τοίχων ξένου ακινήτου, δίχως να έχουν λάβει σχετική άδεια από την ιδιοκτήτρια εταιρία. Μετά τη μεταβίβαση των ακινήτων  στράφηκαν πλέον κατά της νέας ιδιοκτήτριας, ζητώντας από το δικαστήριο να διατάξει ως ασφαλιστικό μέτρο την απαγόρευση της αλλοίωσης ή καταστροφής των τοίχων επί των οποίων απεικονίζονται οι τοιχογραφίες, επικαλούμενοι την προστασία τους ως έργων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Στην υπόθεση αυτή, την οποία χειρίστηκε η εταιρία μας, το δικαστήριο κλήθηκε να αποφασίσει σχετικά με την ακυρότητα αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης της Ανώνυμης Εταιρίας – πελάτισσάς μας. Πιο συγκεκριμένα, η ΓΣ της πελάτισσάς μας έλαβε το έτος 1973 την απόφαση να αυξήσει το μετοχικό της κεφάλαιο. Το έτος 1975 η ΓΣ της ίδιας εταιρίας, στην οποία παραστάθηκαν μέτοχοι που κατείχαν το 68,75% του μετοχικού της κεφαλαίου, αποφάσισε να επιτρέψει στην εταιρία την αγορά από τους παριστάμενους μετόχους δύο οικοπέδων, που τους ανήκαν κατά κυριότητα κατά 1/3 εξ αδιαιρέτου στον κάθε έναν. Η ΓΣ εξήρτησε την παρεχόμενη άδειά της από τον όρο να δύναται η ΑΕ μέχρι το τέλος του 1980 να προβαίνει μονομερώς στην ανατροπή και την ακύρωση της σύμβασης. Κατά τον χρόνο αυτό, οι τρεις μέτοχοι ήταν ταυτόχρονα και μέλη του ΔΣ της εταιρίας. Η κατάρτιση της επίμαχης σύμβασης πώλησης πραγματοποιήθηκε τελικά το έτος 1987.

Στην υπόθεση αυτή, την οποία χειρίστηκε η εταιρία μας, τον Άρειο Πάγο απασχόλησε ένα ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος, καθώς αφορά πλήθος παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας), των οποίων τα τιμολόγια πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας δεν πληρώθηκαν εμπρόθεσμα από τη ΔΑΠΕΕΠ ΑΕ, με αποτέλεσμα να γεννηθούν τόκοι υπερημερίας. Η υπόθεση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια.

Ειδικότερα, το κρίσιμο νομικό ζήτημα σχετίζεται με το κατά πόσο η ΔΑΠΕΕΠ ΑΕ υποχρεούται να καταβάλει στους παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ τόκους υπερημερίας, στην περίπτωση που καθυστερήσει να εξοφλήσει ποσά τιμολογίων πώλησης, κατ’ άρθρα 340 και 341 παρ. 1 ΑΚ ή δικαιούται να απαλλαγεί από αυτή την υποχρέωση προβάλλοντας την κατ’ άρθρο. 342 ΑΚ ένσταση, με το σκεπτικό ότι ο Ειδικός Λογαριασμός του άρθρου 40 του ν. 2773/1999, από τον οποίο αντλούνται τα απαιτούμενα κεφάλαια για την πληρωμή των τιμολογίων, δεν τροφοδοτείται από την ίδια, και ως εκ τούτου δεν φέρει ευθύνη σε περίπτωση που παρουσιάσει έστω και παροδικό έλλειμμα, που καθιστά ανέφικτη την έγκαιρη εκπλήρωση της παροχής.

Στην υπόθεση αυτή, την οποία χειρίστηκε η εταιρία μας, το δικαστήριο έκρινε, ότι η αναγκαστική εκτέλεση που επέσπευδε εταιρία ειδικού σκοπού σε ακίνητο του πελάτη μας ήταν καταχρηστική, ως αντίθετη στις αρχές της καλής πίστης, των χρηστών ηθών, και του οικονομικού και κοινωνικού σκοπού του δικαιώματός της και ως εκ τούτου προχώρησε στην ακύρωσή της.

Ειδικότερα, ο ανακόπτων – πελάτης μας, είχε συνάψει σύμβαση επιχειρηματικού δανείου, με σκοπό την ανέγερση πολυώροφης οικοδομής στο πλαίσιο της επαγγελματικής του δραστηριότητας ως εργολάβος. Από την αρχή της συνεργασίας του με το πιστωτικό ίδρυμα υπήρξε απόλυτα συνεργάσιμος δανειολήπτης, προβαίνοντας κατά τα πρώτα δύο έτη της σύμβασης σε πρόωρη εξόφληση μεγάλου μέρους του κεφαλαίου (85% του αρχικού κεφαλαίου), την οποία επετύγχανε μέσω της πώλησης ακινήτων στα πλαίσια της επαγγελματικής του δραστηριότητας.

Δημοσιεύθηκε ο Ν. 5178/2025 που ενσωματώνει την Οδηγία (Ε.Ε.) 2022/2381 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, σχετικά με τη βελτίωση της ισόρροπης εκπροσώπησης των φύλων στα Διοικητικά Συμβούλια εταιρειών και δημοσίων επιχειρήσεων (Directive (EU) 2022/2381 on improving the gender balance among directors of listed companies and related measures).

Σκοπός των νέων διατάξεων είναι η διασφάλιση της εφαρμογής της αρχής της ισότητας των φύλων και η επίτευξη μίας πιο ισόρροπης εκπροσώπησής τους στα ΔΣ των εισηγμένων εταιρειών, των ανωνύμων εταιρειών και των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών.

Στην υπόθεση αυτή, την οποία χειρίστηκε η εταιρία μας, η πελάτισσά μας είχε κηρυχθεί σε πτώχευση και κατέβαλε κάθε μήνα έως την απαλλαγή της το ποσό των 562,51 ευρώ, σύμφωνα με το σχέδιο περιοδικών πληρωμών που είχε εγκριθεί με διάταξη του Εισηγητή των Πτωχεύσεων. Με αίτησή της στον Εισηγητή των Πτωχεύσεων αιτήθηκε τη μείωση των μηναίων δόσεών της, λόγω προβλημάτων υγείας που παρουσιάστηκαν μετά την κήρυξη της πτώχευσης, τα οποία είχαν ως συνέπεια την αύξηση των εξόδων της.

Στην υπόθεση αυτή, την οποία χειρίστηκε η εταιρία μας, το δικαστήριο έκρινε ότι η αναγκαστική εκτέλεση που επέσπευδε εταιρία ειδικού σκοπού σε ακίνητο του πελάτη μας ήταν καταχρηστική, ως αντίθετη στις αρχές της καλής πίστης και των χρηστών ηθών και ως εκ τούτου προχώρησε στην ακύρωσή της.

Ειδικότερα, ο ανακόπτων – πελάτης μας, είχε συνάψει σύμβαση επιχειρηματικού δανείου με την πιστώτρια τράπεζα, κατά τα πρώτα έτη της οποίας είχε προχωρήσει σε πρόωρη εξόφληση μεγάλου μέρους του κεφαλαίου (85%). Λόγω της έκρηξης της γενικότερης οικονομικής κρίσης και ιδίως στον τομέα της οικοδομικής δραστηριότητας, που σχετιζόταν με το επάγγελμά του, αδυνατούσε πλέον να ανταποκριθεί στην καταβολή των μηνιαίων τοκοχρεωλυτικών δόσεων, με αποτέλεσμα να υπογράψει αλλεπάλληλες τροποποιητικές πράξεις περιόδου χάριτος κεφαλαίου, παρά την αύξηση του περιθωρίου και των επιτοκίων που επέβαλε η πιστώτρια τράπεζα (για την οποία είχε επανειλημμένα διαμαρτυρηθεί).

Στη συγκεκριμένη υπόθεση, την οποία χειρίστηκε η εταιρία μας, ασκήθηκε ενώπιον της Διοικητικής Επιτροπής Σημάτων (ΔΕΣ) κατά της πελάτισσάς μας αίτηση διαγραφής λεκτικού σήματός της, λόγω έκπτωσης, κατ’ άρθρ. 50 παρ. 1 και 2α ν. 4679/2020.

Η ΔΕΣ έκρινε, ότι από τη συνολική αξιολόγηση των προσκομισθέντων στοιχείων (στοιχεία πωλήσεων, τιμολόγια, διαφημίσεις, καταχωρίσεις σε ιστοσελίδα και σε διαδικτυακά καταστήματα πώλησης καπνού), προέκυψε ότι κατά το χρονικό διάστημα των ετών που αφορούν πέντε έτη πριν την κατάθεση της υπό κρίση αίτησης, η πελάτισσά μας προέβη σε ουσιαστική χρήση του επίδικου σήματος στην αγορά για τα προϊόντα για τα οποία κυρίως έχει καταχωριστεί (καπνικά προϊόντα), καθόσον προέκυψε πραγματική χρήση της βασικής διακριτικής ένδειξης (λεκτικού στοιχείου) και όχι συμβολικά για τη διατήρηση μόνο των δικαιωμάτων που παρέχει το προσβαλλόμενο σήμα.

Στην υπόθεση αυτή, την οποία χειρίστηκε η εταιρία μας, το δικαστήριο έκρινε ότι η αναγκαστική εκτέλεση που επέσπευδε εταιρία ειδικού σκοπού σε ακίνητο του πελάτη μας ήταν καταχρηστική, ως αντίθετη στις αρχές της καλής πίστης και των χρηστών ηθών και ως εκ τούτου προχώρησε στην ακύρωσή της.
Ειδικότερα, ο ανακόπτων – πελάτης μας, είχε συνάψει σύμβαση επιχειρηματικού δανείου, με σκοπό την ανέγερση πολυώροφης οικοδομής στο πλαίσιο της επαγγελματικής του δραστηριότητας ως εργολάβος. Από την αρχή της συνεργασίας του με το πιστωτικό ίδρυμα υπήρξε απόλυτα συνεργάσιμος δανειολήπτης, προβαίνοντας κατά τα πρώτα δύο έτη της σύμβασης σε πρόωρη εξόφληση μεγάλου μέρους του κεφαλαίου (85% του αρχικού κεφαλαίου), την οποία επετύγχανε μέσω της πώλησης ακινήτων στα πλαίσια της επαγγελματικής του δραστηριότητας.
Από το έτος 2011 περιήλθε σε έλλειψη ρευστότητας λόγω της έκρηξης της γενικότερης οικονομικής κρίσης και ιδίως στον τομέα της οικοδομικής δραστηριότητας. Όμως, παρά την μακροχρόνια κρίση στην αγορά ακινήτων, ποτέ δεν αδιαφόρησε για την τακτοποίηση των οφειλών του, επιδιώκοντας την κατάρτιση τροποποιητικών πράξεων, με τις οποίες του χορηγούνταν περίοδοι χάριτος κεφαλαίου.
Σύμφωνα με την κρίση της απόφασης, η συμπεριφορά του αυτή επέβαλλε στο πιστωτικό ίδρυμα και στη συνέχεια στην εταιρία ειδικού σκοπού που απέκτησε το δάνειο, ενόψει της μακροχρόνιας και σε πνεύμα καλής θέλησης συνεργασίας τους, να επιδείξει καλή πίστη και να ανεχθεί απόκλιση από τα συμφωνηθέντα και εύλογη καθυστέρηση στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων αυτών.

Δημοσιεύθηκε ο Ν. 5164/2024 (ΦΕΚ 202/A/12.12.2024) με τον οποίο ενσωματώνεται στο ελληνικό δίκαιο η Οδηγία (ΕΕ) 2022/2464, γνωστή και ως CSRD - Corporate Sustainability Reporting Directive, για την υποβολή εκθέσεων εταιρικής βιωσιμότητας.

Με τον νέο νόμο εισάγεται η υποχρέωση σύνταξης και δημοσίευσης έκθεσης βιωσιμότητας από τις επιχειρήσεις, σε αντικατάσταση της προηγούμενης διαδικασίας υποβολής μη χρηματοοικονομικών καταστάσεων. Ως εκ τούτου, εισάγονται προσθήκες στο περιεχόμενο και στον τρόπο κατάρτισης της έκθεσης διαχείρισης του ΔΣ, στο περιεχόμενο της ετήσιας οικονομικής έκθεσης και της δήλωσης εταιρικής διακυβέρνησης, καθώς και νέα καθήκοντα για τις Επιτροπές Ελέγχου, με αντίστοιχες τροποποιήσεις στον Ν. 4548/2018 για τις ανώνυμες εταιρείες, στον Ν. 3556/2007 για τις εισηγμένες εταιρείες, καθώς και στον Ν. 4449/2017 για τους υποχρεωτικούς ελέγχους των ετήσιων χρηματοοικονομικών καταστάσεων.

Οι οντότητες (κατά την έννοια του Ν. 4308/2014) που εμπίπτουν στις προδιαγραφές της CSRD είναι οι εξής:

• Οι μεγάλες εισηγμένες επιχειρήσεις και για οι εισηγμένες μητρικές επιχειρήσεις μεγάλου ομίλου, άνω των 500 εργαζομένων, για τις οποίες οι νέες διατάξεις ισχύουν από την 1^η Ιανουαρίου 2024. Συνεπώς, οι ετήσιες οικονομικές εκθέσεις της χρήσης 2024 που θα δημοσιευθούν εντός του 2025 θα πρέπει να είναι σύμφωνες με τις νέες διατάξεις.

• Οι λοιπές μεγάλες επιχειρήσεις και οι μητρικές επιχειρήσεις μεγάλου ομίλου, για τις οποίες οι νέες διατάξεις ισχύουν από την 1^η Ιανουαρίου 2025 και θα πρέπει να δημοσιεύσουν ετήσια έκθεση σύμφωνα με τη CSRD εντός του 2026.

• Οι μικρές και μεσαίες εισηγμένες επιχειρήσεις, για τις οποίες οι νέες διατάξεις ισχύουν από την 1^η Ιανουαρίου 2026 και θα πρέπει να δημοσιεύσουν ετήσια έκθεση σύμφωνα με τη CSRD εντός του 2027.

Ακόμα, ο νέος νόμος εισάγει τροποποιήσεις στον Ν. 4308/2014 για τον καθορισμό του μεγέθους των οντοτήτων σε πολύ μικρές, μικρές, μεσαίες και μεγάλες, καθώς και για την κατηγοριοποίηση των οντοτήτων και των ομίλων για τους σκοπούς ενοποίησης.

Στην υπόθεση αυτή, την οποία χειρίστηκε η εταιρία μας, το δικαστήριο ασχολήθηκε με ένα σύνθετο ζήτημα, που άπτεται τόσο του δικαίου του κτηματολογίου όσο και του οθωμανικού εμπραγμάτου δικαίου, κάνοντας εν τέλει δεκτή την αγωγή μας, αναγνωρίζοντας ότι κατά τον χρόνο έναρξης του κτηματολογίου στην περιοχή της Θεσσαλονίκης, οι ενάγοντες ήταν συγκύριοι του επίμαχου ακινήτου και διατάσσοντας τη διόρθωση της ανακριβούς αρχικής κτηματολογικής εγγραφής, ώστε στο κτηματολογικό φύλλο του ακινήτου, αντί της εσφαλμένης εγγραφής ότι κύριος αυτού είναι το Ελληνικό Δημόσιο, να αναγραφούν ως συγκύριοι οι ενάγοντες.

Σύμφωνα με την απόφαση αυτή, που εκδόθηκε σε υπόθεση που χειρίστηκε η εταιρία μας, όταν πρόκειται για την υποβολή προς καταχώριση στα κτηματολογικά γραφεία εγγραπτέων πράξεων που περιέχονται σε δικαστικές αποφάσεις, καθώς και σε έγγραφα που διακινούνται από τους δικηγόρους σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, δεν απαιτείται η επίθεση ηλεκτρονικής υπογραφής του αιτούντος Χρήστη.

Καθοριστική απόφαση σε δεύτερο βαθμό επί του ζητήματος του παραδεκτού του περιορισμού της συνολικής απαίτησης που απαρτίζεται από πολλά κονδύλια, σε μέρος αυτής, στην αίτηση για την έκδοση διαταγής πληρωμής.

Στην υπόθεση αυτή την οποία χειρίστηκε η εταιρία μας, το Εφετείο επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση, κρίνοντας ότι στην αίτηση για την έκδοση διαταγής πληρωμής, εφόσον τούτη δεν ζητείται για το σύνολο της απαίτησης, πρέπει να διευκρινίζεται σε ποια κονδύλια αφορά ο περιορισμός του ποσού ή εάν η απαίτηση περιορίζεται αναλόγως κατά ποσοστό του συνόλου, ώστε να επέρχεται έτσι αντίστοιχη μείωση όλων των κονδυλίων.

Εκδήλωση στη μνήμη του Καθηγητή, Βασίλη Αντωνόπουλου, συνεταίρου και ιδρυτικού μέλους της εταιρίας "ΛΟΓΟΣ", διοργανώνεται την Παρασκευή 17/05/2024, με τη συμπλήρωση ενός έτους από τον θάνατό του. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης (Τσιμισκή αρ. 29), από τον Τομέα Εμπορικού και Οικονομικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ., την Ε.ΝΟ.ΒΕ., τον Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης και το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης.

Το θέμα της εκδήλωσης είναι Επίκαιρα Ζητήματα από το Δίκαιο της Επιχείρησης.